Yar bana bir yolculuk

1940 yılında keşfedildiğinden beri dünyanın en gizemli yerlerinden biri olan Nazca’ya gitmek, yere çizilmiş devasa resimleri görmek, küçükken Eric von Daniken kitapları ile haşır neşir olmuş herkes gibi benim de en büyük hayallerimden biridir. Nasıl olmasın? Bilmiyorum dünyanın diğer ülkelerinde de bizim kadar popüler miydi ama Erich von Daniken 70’lerden , 90’lı yılların başlarına kadar bizim ülkemizde gerçekten de oldukça popüler bir yazardı. Hatta yanlış hatırlamıyorsam 90’lı yılların başında bizim Kapadokya’ya gelip, yeraltı şehirleri için uzaylılar yaptı demişti de gazetelere manşet olmuştu. Ortaokuldayken bütün seriyi bir çırpıda okumuş ne hayaller kurmuştum. Peru’ya gelmişken, küçükken bana onca hayal kurduran bu yeri görmemek olmazdı. O yüzden yanımda fazla param kalmamasına rağmen doğrudan Lima’ya geçmeyip Eric von Danikencilik oynamak için Nazca için biletimi aldım. Nazca’ya gitmek biraz pahalı bir iş, çünkü Nazca’ya gitmişken o ünlü yer çizimlerini havadan görmek gerekiyor. Biliyorsunuz uçaklar çeşme suyuyla çalışmadığı için haliyle bu düşü gerçekleştirmek biraz maliyetli hale geliyor. Zaten yok ben uçağa binmesem de olur, yerden yerden bakarım çizgilere diyorsanız bence hiç Nazca’ya gitmeyin. Açın internetten Nazca’nın resimlerine bakın daha iyi. Zira Nazca’da uçağa binmezseniz görüp göreceğiniz tek şey kupkuru bir çöl ve yakıcı güneş.

Nazca kentinin etrafı çöl

Arequipa’dan güzel bir gece yolculuğu ile Nazca’ya gittim. Gezerken otobüs biletlerini gece yolculuk yapacak şekilde almaya özen gösteriyorum. Böylece gece otobüste uyuyup otele para kaptırmamış oluyorum. Hatta bazen bir şehirden bir şehire gece yolculuğu yaparak gidip bavulumu vardığım şehirde garajdaki emanethaneye bırakıyor, gün boyunca şehiri gezip gece otobüsle başka bir şehre gidiyorum. Bu şekilde 3-4 gün boyunca otobüslerde uyuduğum bile oluyor. Arada duş almak için bir gün bir otelde mola verip bir kaç hafta bu şekilde dolaşmak mümkün. İlk bir kaç seferde otobüste uyumak, dinlenmek biraz zor oluyor ama sonradan bu tip seyahat etmeye alışıyorsunuz. Seyahat maliyetini gözle görülür şekilde düşürüyor, tavsiye ederim.

Nazca’ya vardığım zaman saat sabahın 6’sı olmasına rağmen sokaklar fazlası ile hareketliydi. Nazca’da bir terminal binası olmadığı için her otobüs firmasının kendi minik garajı var. Ne yapacağıma, Nazca’da konaklayıp konaklamayacağıma daha karar vermediğim için şehrin meydanına doğru yürüyüp bulabilirsem bir kafede oturup günü planlamaya karar verdim. Garajın önüne çıktığım zaman etrafımı taksici ve otelciler sardı. Birbirlerini ezercesine bana otel ve tur satmaya çalıştılar. Nazca uçak turunun fiyatını sorduğumda ise 100-150 dolar arasında fiyat çektiler.

Teşekkür ederek yanlarından ayrılmak için hamle yaptım. Ama ne mümkün adamlar ayrılmıyorlar, kurtulmak mümkün değil.  Ben adamlardan can havliyle sıyrılıp yürümeye çalışırken günün ilk mide bulandırıcı deneyimini yaşadım.  Etrafı birden iğrenç bir koku sardı. Bu koku da ne ola ki diye arkamı döndüğümde turuncu-sarı ayak izimin asfalt üzerinde parladığını farkettim. 5 adım geride ise ortasına basılmış külçe gibi bir bok duruyordu. Tanrım! Türkçe usturuplu bir küfür savurup, adamları, bir rahat verin diye sertçe ittim. Sonra sinirlerim boşaldı kahkahalarla gülmeye başladım. Ben ayakkabımın altını temizlemeye uğraşırken gülmemden cesaret alan otel satıcıları da gülmeye başladı. O sırada yolda geçmekte olan iki taksici de durup camdan meraklı meraklı kafalarını çıkarıp “ne olmuş ne olmuş” diye sordular. Otelciler “senyor boka bastı” deyince bu kez hepimiz kahkahalarla gülmeye başladık. Taksicilerden biri gülerek ” piyango bileti almalısın bugün şanslı günün” dedi. Sanırım bizim başa güvercin pislemesinin bir level üstü güney amerika’da da var.

Neyse ayakkabımı temizleyip ana meydana doğru gittim. Meydanda oturacak ne bir kafe ne de restoran var. Zaten bu Nazca denilen kasaba çöl gibi kupkuru bir alana kurulmuş ve turizm dışında hiç bir geliri olmayan minik bir kent. O yüzden Nazca’da hiç kalmayıp, gündüz uçak turunu yaptıktan sonra doğrudan Lima’ya geçmeye karar verdim. Zaten tur maddi olarak fazlası ile belimi bükeceği için Nazca’da bir gece konaklayıp bir de ekstra otel parası vermek iyice saçma olacaktı. Ben bunları düşünürken etrafımı bu kez tur satıcıları saldı. Baktım olacak gibi değil doğrudan havalimanına gidip tur bulup bulamayacağımı araştırayım dedim. sonuçta bütün uçaklar tur için havalimanından kalkıyor ve havalanında yazıhane varsa kesin şehir merkezinde tur satanlardan daha ucuza bilet bulabilirim orada diye düşündüm. Gerçekten de düşündüğüm gibi çıktı.

Havalimanından

Nazca’nın minicik bir havalimanıvar. Bizim Efes antik kentinin hemen yanındaki küçük piste benzeyen bu havalimanı sadece Nazca turu için çalışıyor. Havalimanından Lima’ya da diğer Peru kentlerine uçak kalkmıyor. Önce havalimanının yanındaki küçük büfeden bir kaç poğaça alıp kahvaltımı yaptım ki size bunu hiç tavsiye etmiyorum. Neden tavsiye etmediğimi ilerleyen satırlarda yazacağım.

Saat sabahın 8’i olmasına rağmen havalimanı içerisinde turist ve çalışanlardan oluşan bir kalabalık vardı. Turist taşıyan küçük uçakların biri iniyor biri kalkıyordu. İlk yazıhaneye girip tur fiyatını sorduğumda 80 dolar cevabını aldım. Daha sonra teker teker bütün yazıhanelere girip fiyat araştırması yapıp pazarlık yaptığımda uçak firmalarının hepsinin anlaşmalı olduğunu gördüm. Firmalar kendi aralarında anlaşmışlar ve tek kuruş indirim yapmıyorlar. Ama yukarıda da yazdığım gibi eğer havalimanına giderseniz, şehir merkezinde söyledikleri fiyatlardan  çok daha ucuza uçabiliyorsunuz. Şehir merkezindeki tur satıcıları 100-150 dolar arasında fiyat çekiyor bir sürü yalan sıralıyorlar. Küçük uçaklar yere daha yakın uçtuğu için çizgileri daha yakından görebiliyormuşsunuz o yüzden 150 dolarmış, büyük uçaklar daha yüksekten uçtuğu için 100 dolarmış. Külliyen yalan, bütün uçaklar aynı turu aynı yükseklikten yapıyorlar ve bütün uçak tiplerinin fiyatı aynı, 80 dolar. yok siz ben diğer turistlerle uçmam, illa özel uçak tutacağım derseniz elbette daha fazla para verip tek başınıza uçma keyfi yaşayabilirsiniz. Ama sonuçta tüm turlar 80 dolar. O yüzden tur biletimizi kesinlikle şehir merkezinden almıyoruz.

Tur güzergahı

Bekleme salonu

Tur biletini aldıktan sonra bekeleme salonunda yaklaşık 20 dakika bekliyorsunuz, sıranız geldiğinde sizi piste çağırıyorlar. Bizim uçağımız 6 kişilik bir uçaktı. 2 pilot ve 4 yolcu alıyor. Uçakların hepsi pırpırlı tabir edilen tipte. Nazca turu sırasında önceden bir kaç uçak düştüğünü duyduğumdan dolayı biraz tedirgin değildim desem yalan olur. Uçağın pilotuna, önceden düşen uçakları soruyorum kuşkuyla. Adam, korkmanıza gerek yok diyor. Eskiden kontroller çok yoğun değilmiş ama uçaklar düşüp de turistler ölünce devlet çok sıkı bir kontrol uygulamaya başlamış. bütün uçaklar gün aşırı teknik kontrolden geçiyormuş. Uçakları 2 pilotun uçurması zorunluymuş. yukarıda pilotlardan birine bir şey olursa kontrolü hemen diğer pilot alıyormuş. Adam anlattı da anlattı, içim çok rahat etmese de, bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete diyerek gözlerimi karartıp bindim uçağa.

Pırpırlı uçak keyfi

Uçağımız

Uçağın içi gerçekten de çok küçük

Kaptan pilotunuz konuşuyor, Bayağı da hazırlıklıyım güneş kremini boca etmişim suratıma

Uçağa benim dışımda bir Japon iki de Amerika birleşik devletleri vatandaşı turist bindi. Pilotlar bütün yolcuların emniyet kemerlerini ve kulaklıklarını bizzat kendileri taktılar ve kemerleri iki kere kontrol ettiler. Kuleden onay geldikten sonra uçak homurdanarak pistin başına doğru ilerledi. düşündüğümden daha yumuşak bir kalkış ile havalandık. Nazca çizgileri kentten uçakla yaklaşık 7-8 dakika mesafe uzaklıkta. Çöl yüzeyinde bulunan taşlar yaklaşık bir metre genişliğinde çizgiler halinde kaldırılarak devasa resimler çizmişler Nazcalılar. Yaklaşık 2500 yıl öncesine tarihlenen yüzlerce resim var. Bu resimlerin çoğu geometrik ama onlarca bitkisel ve hayvansal resim var. Resim dediğime bakmayın 100 ile 200 metre arasında değişen büyüklüğe sahip devasa çizimlerden bahsediyoruz. Ben görmedim ama görenlerin yalancısıyım uzaydan da görülebiliyormuş bu resimler.

Resimlerin ne amaçla yapıldığı hala muamma. Erich von Daniken gibi popüler isimler, binlerce yıl önce uzaylıların gemileri bu topraklara iniş yaptığında yer üzerinde geometrik şekiller bıraktığını, daha sonra Nazca yerlilerinin uzaylılar bir daha gelsin diye yerde gördükleri o şekillere benzeyen yeni resimler yaptığını söylüyorlar. Bilim adamları ise Daniken’in söylediklerinin akla yatkın olmadığını, öncelikle bölgenin toprak yapısının büyük bir uzay gemisinin inişi için uygun olmadığını söylüyorlar. Peki Daniken dışında, gerçek bilim adamları bu çizgiler için neler söylüyorlar. Bir kaç popüler görüş var bu konuda. Bir grup bilim adamı dinsel amaçlı yapılmış bu çizgilerin gökyüzü olaylarını simgelediğini ve yıldız haritaları olduğunu söylüyor. Bir başka grup bilim adamı ise yağışların çok az olduğu bir bölge olan Nazca’da yaşayan insanların bu çizgileri su kültü ile bağlantılı yaptığını ve çizgilerin dağlardan gelen su ile ilgili bir zaman çizelgesi olduğunu söylüyorlar. Çok merak eden daha detaylı bilgi için internetten makale tarayabilir.

Eric von Daniken'e inanası geliyor insanın

Gerçekten de pist gibi

Gelelim turumuza. yukarıda da söylediğim gibi bütün tur şirketleri aynı tur programını uyguluyorlar. tur güzergahında, önceden resimlerine aşina olduğumuz maymun, kuş, astronot gibi  bilindik nazca figürleri geziliyor. Uçak gezisi yaklaşık 40 dakika civarında sürüyor. Bütün şekillerin üzerinden iki kere geçiliyor. Hem sağdaki yolcu hem de soldaki yolcular bütün şekilleri detaylı görüp fotoğraflayabilsin diye uçak şeklin üzerinden önce sağa yatarak geçiyor daha sonra sola yatarak geçiyor. İşte bu bir sağa bir de sola yatma olayı bu yolculuğu hayatımın en mide bulandırıcı deneyimlerinden biri haline getirdi. Havalimanının yanındaki büfede yaptığım kahvaltı ise midemin bulanmasını iki kat arttırdı. Hatta bir ara içimdekileri pilotun ensesine boşaltmamak için pilottan poşet bile istedim. Bu sorunu tek yaşayan turist ben olmasam gerek ki uçakta bu tip durumlar için hazırlanmış poşet stoğu var. Pilot, gülerek “sabah kahvaltıyı kuvvetli yaptın sanırım,” dedi. Sabah boka basma maceramdan sonra günün son mide bulandırıcı olayı buydu.

Mide bulantısı dışında tur müthişti. Bütün resimleri teker teker dolaştık. Sabahın erken saatleri olduğu için güneş de yakıcı değildi. Pilot bir de bize kıyak yapıp normal programda olmamasına rağmen dinozor yavrusu çiziminin üzerinde de bir tur attı. Dinozor yavrusu resminin üzerindeyken Erich von Danikencilik oynamayı da ihmal etmedi “2000 sene önce insanlar nasıl olur da dinozorların varlığını bilip, resmini buraya çizebildiler?” diye bir soru attı ortaya.

Astronot size el sallıyor

el Maymun

Köpek

Uzaydan görülmesine şaşmamalı

Kuş

Çok güzeller

Nazca'dan

Perulular bölgenin belli başlı noktalarına seyir kuleleri koymuşlar. Çizimleri kulelere çıkıp yakından görmek mümkün. Elbette uçaktan bakmak daha iyi

dağın üzerinde bebek dinozor

Uçağımız çok yumuşak bir iniş yapıp piste indiğinde derin bir oh çektim. Eğer bir 5 dakika daha yukarıda oyalansaydık kesin kusacaktım. Yere indikten 10 dakika sonra ise mide bulantım tamamen geçti.  Şehirde daha fazla oyalanmayıp Lima için otobüs biletimi aldım ve Lima’ya doğru yola çıktım. Olmayan paramdan bir 80 dolar Nazca turu için ayırmak Lima’da bana açlık ve yokluk çekmeye mal oldu ama iyi ki gitmişim, iyi ki çocukluk hayallerimi gerçekleştirmişim. İnsanın hayallerini gerçekleştirmesi güzel bir tabak yemekten daha önemli ne de olsa.